|
||||||||||||
REJON
KUPISZECKI „…Szanujcie
moje słówko…“ – znacząco śpiewają mieszkańcy Kupiszek.
ATRAKCJE
TURYSTYCZNE •
Zapoznawanie się z krajem kupiszeckim proponujemy zacząć od miasta Kupiszki. Kupiszki - to niewielkie,
jednak oryginalne i przytulne miasteczko w północno-wschodniej części Litwy, centrum
administracji samorządu oraz centrum kulturowym. Nazwa miasteczka pochodzi od rzeki Kupa,
znajduje się położone jest powyżej styku rzek Kupa i Lewens (Lėvens). W historycznych źródłach Kupiszki jako miasto
władcy litewskiego Zygmunta Starego po raz pierwszy zostały wspomniane w 1529 r. •
Muzeum etnograficzne w Kupiszkach, założone w
starym (1823 r.) kamiennym budynku założonej przez Czartoryskich szkoły, przechowywane
są tu bogactwa kultury j i duchowej gromadzone przez wiele pokoleń. W muzeum czekają na
Państwa ekspozycje etnograficzne i sztuki ludowej, a w salach wystawowych – stale
organizowane wystawy prac stwórczych sztuki profesjonalnej oraz artystów ludowych, a także
uczniów. •
Góra zamkowa w Kupiszkach (Auksztupenu (Aukštupėnų)) oraz staw w Kupiszkach.
Z wysokiej góry zamkowej widoczna jest panorama Kupiszek oraz okolicy. Góra zamkowa w
Kupiszkach – najwcześniejszy zarodek miasta. W 1984 , po zatamowaniu rzeki Lewens
(Lėvens), ukształtował się staw w Kupiszkach o powierzchni 828 ha – lubiane miejsce
odpoczynku mieszkańców oraz gości Kupiszek, gdzie co roku odbywają się zawody
wędkarskie, różne święta, regaty. •
„Język teściowej” („Uošvės liežuvis”) •
Kościół Wniebowstąpienia Pańskiego w
Kupiszkach. Kościół w Kupiszkach – prawdziwy olbrzym. Z której strony by Państwo
nie jechali do Kupiszek, jako pierwszy można podziwiać dumnie stojący kościół z
czerwonej cegły z 21 pnącym się do nieba krzyżem. Kościół jest zbudowany w stylu
neogotyckim, jeden z największych w północnowschodniej Litwie. •
W domu-muzeum prekursora nauk leśnych, profesora Povilasao Matulionisa, można zapoznać się z życiem oraz działalnością
naukową i społeczną P.Matulionisa. •
Na placu Laurynasa Stuokos-Gucevičiusa zobaczą Państwo pomnik pamięci Laurynasa Stuokos-Gucevičiusa, który sławę
zdobył jako pochodzący z Kupiszek architekt Wileńskiej Katedry (autor rzeźby –
Vaclovas Krutinis),w 2001 r. odsłoniętą rzeźbę artysty Henrikasa Orakauskasa pt. „Schodzący
anioł” („Besileidžiantis angelas“). Nieco dalej znajduje się grupa drewnianych
rzeźb tego samego artysty pt. „Wesele w Kupiszkach” („Kupiškėnų vestuvės“),
przypominającą kilka dziesięcioleci temu bardzo popularny kolektyw folklorystyczny „Starożytne
wesele w Kupiszkach” („Senovinės kupiškėnų vestuvės“). •
Interesujący może także być w 1998 r. urządzony plac generała Jonasa Černiusa. Jego główny akcent – kompozycja rzeźbiarza Vaclovasa
Krutinisa składająca się z rzeźb z granitu z
popiersiem generała J. Černiusa. •
Aby zapoznać się z Kupiszkami, obowiązkowo
należy odwiedzić dwór we wsi Noriunai położony nad brzegiem rzeki Lewens (Lėvens), o
którym wzmianki w źródłach historycznych pojawiły się już w 1665 r., należący do
litewskich szlachciców Tyszkiewiczów, Tyzenhauzów, Ogińskich, Komarów. Pałac
zbudowany przez H. Venclovavičiusa. Dla litewskiej architektury niecharakterystyczny plan
pałacu w formie litery T z detalami klasycyzmu i manieryzmu. Jednak neorenesansowy pałac
z dekoracjami empire, który przetrwał, jest o wiele młodszy – budowany w XIX w. przez
miejscowych fachowców. Swą oryginalnością wyróżniają się dwie dolomityczne wieże
nadające zespołowi właściwości romantyzmu. W
otaczającym pałac parku na powierzchni 10 ha rosną rzadkie introdukowane drzewa. Na
prawym brzegu rzeki Lewens (Lėvens) we wsi
Pelewene (Palėvenė) położony jest zespół
kościoła Św. Dominika i klasztoru Dominikanów – najbardziej znacząca w danych
okolicach budowla sakralna. To jeden z
najbardziej autentycznych zespołów architektury barokowej na Litwie, który przetrwał
do dzisiejszych czasów. Kościół we wsi Pelewene (Palėvenė) swą historie liczy od 1676 r. Wewnątrz
kościoła są urządzone ozdobne ołtarze późnego baroku z XVIII w., ambona o rzadkim
kształcie, loże udekorowane herbami fundatorów kościoła i klasztoru. •
Dwór należący do bojarów Komarów we wsi
Paulianka. Bojarzy Komarowie z Naddniestrza do Litwy przybyli około 1481 roku. Potomek
Mykolasa Komara, który we wsi Pelewene (Palėvenė)
zamieszkał w 1645 roku, we wsi Paulianka mieszkał do Drugiej Wojny Światowej. Obecnie
budynki pałacu budowanego w XIX w. zostały przekazane potomkom rodziny Komarów. • Dąb we wsi Terpeikiai. 5 kilometrów na północny wschód od miasta Subačius położna jest wieś Terpiakiai, w źródłach historycznych po raz pierwszy wspomniana w 1596 r. W gospodarstwie agroturystycznym Jonasa Jėčiusa rośnie pomnik przyrody - olbrzymi dąb, którego obwód wynosi dwa metry
OKOLICE
ANTOSZEWA (ANTAŠAVA): •
Muzeum Adomasa Petrauskasa. Wieś
Uoginiai słynie z unikalnego muzeum, które w 1969 r. w swym domu założył zwyczajny
rolnik Adomas Petrauskas. W muzeum znajdują się ekspozycje wykonane z przedmioty
gospodarcze, wydruki, rzeźby ludowe, stoisko ze zdjęciami sławnych osób, z
biografiami. Muzeum otocza zbiór kamieni o wyjątkowych kształtach i rozmiarach,
zielenią się drzewa i krzewy przyniesione z lasu i posadzone przez samego A.Petrauskasa. •
Galeria obrazów artystki V. Šleivytė. Zbiór twórczości V. Šleivytė – ponad 100
arkuszy graficznych oraz kilka tysięcy prac malarskich wykonanych techniką pastelową
(najwięcej naturmortów). Ogromna spuścizna artystki V. Šleivytė jest rozproszona po
całej Litwie, jednak najważniejsza jej część znajduje się na ojcowiźnie. W cieniu
stuletnich lip, w domu rodziców artystki Jonasa i Barbary Šleivisów zostało odtworzone
autentyczne gospodarstwo kiedyś mieszkującej tu wielodzietnej rodziny. •
Kaplica we wsi Uoginiai. Na cmentarzu we wsi Uoginiai mieści się drewniana kaplica pod
wezwaniem św. Marii Magdaleny zbudowana w 1716 r. Ksiądz i poeta A.Strazdas, który
zamieszkał w Uoginiai w 1802 r., odprawiał w tej kapliczne msze. OKOLICE
SOŁOMIEŚCIA (SALAMIESTIS): •
Domostwo J. i T. Skardžiasów oraz kamień „Stopa diabła” („Velnio pėda“). Przy
drodze między Sołomieściem (Salamiestis)
i Kupiszkami rozproszona jest wieś Gywakarai (Gyvakarai). Zachowała się tam stara
wiejska droga oraz wartościowe pomniki starożytnej architektury drewnianej – zbudowany
w 1891 r. dom zamieszkiwany przez J. i T. Skardžiasów oraz spichlerz. We wsi jest też
kamień zwany Stopą Czarta, przy którym, według opowiadań, zbierały się okoliczne
wiedźmy. •
Kościół Ewangelicko-Reformowany w Sołomieściu (Salamiestis). Należący do szlacheckiej rodziny
Radziwiłłów wyznającej kalwinizm dwór w Sołomieściu (Salamiestis) się pierwszym ogniskiem ewangelików
reformowanych na kupiszeckich ziemiach. W 1583 r. zbudowali oni w Sołomieściu (Salamiestis) własny dom modlitwy, a w 1595 r.
założyli parafialną litewską szkołę. Jest ona najstarsza w rejonie. •
Dworek Tyszkiewiczów w Sołomieściu (Salamiestis).
Klasycystyczny dworek w Sołomieściu (Salamiestis)
zbudowany został w III dziesięcioleciu XIX w., budynki gospodarcze – około 1850 roku,
z akie min został tez zbudowany młyn wiatrowy. Dworem władali Tyszkiewiczowie. OKOLICE
MIASTA SZYMAŃCE (ŠIMONIŲ): •
Dworek we wsi Adomyne (Adomynė). Zbudowany na początku XIX w. – unikalny przykład
drewnianej architektury. Wcześniej dana miejscowość zwała się Aluoteliai (Aluotėliai)
i należała do rodziny Platerów. Dwór niedawno został odrestaurowany. •
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Szymańcach (Šimoniai). W
drewnianym kościele zbudowanym w 1920 r. przez pewien okres księdzem był poeta Antanas
Strazdas. Na wielkim ołtarzu umiejscowiony jest obraz – kopia obrazu Matki Boskiej
Ostrobramskiej w Wilnie. Uważa się, że w 1941 roku w Szymańcach (Šimoniai) ukazała
się Najświętsza Maria Panna. Co roku w Szymańcach (Šimoniai) odbywa się odpust Matki
Boskiej Zielnej. •
Ścieżka poznawcza w lesie w Szymańcach (Šimoniai). W 4 kilometrach od obrzeży lasu
(jadąc od strony miasta Szymańce (Šimoniai)) została urządzona ścieżka poznawcza
„Do lasu”. Idąc poznawczą ścieżką zwiedzający mogą nie tylko podziwiać
naturalne widoki przyrody, ale też zapoznać się z rodzajami drzew rosnącymi w lesie,
przeczytać o nich znajdującą się na tablicach informację. OKOLICE
SKOPISZEK (SKAPIŠKIS): •
Poznawanie Skopiszek (Skapiškis) i
okolic należy rozpocząć od góry zamkowej w Kereliai. W 1999 r. drzwi dla odwiedzających
otworzyło muzeum profesora, akademika Litewskiej Akademii Nauk, dyrektora Instytutu
Chemii i Technologii Chemicznych Juozasa Matulisa, założone na jego ojcowiźnie we wsi
Naiwiai (Naiviai). We wsi Dailiunai (Dailiūnų) położonej nieopodal Skopiszek (Skapiškis) można zobaczyć skromny, jednak
najprawdopodobniej jedyny pomnik architektury sakralnej o podobny przeznaczeniu –
kapliczkę trzeźwości w Skopiszkach (Skapiškis) zbudowaną w barokowym stylu w
kształcie trójkąta (odbudowana w 199 r.). Jest to pomnik ruchu ogłoszonego tu przez Motiejusa
Valančiusa. W latach 1819-1826 dzięki środkom dominikanów zbudowano kościół Św.
Hiacynta (Jacka) w stylu klasycystycznym, który w 1858 r. konsekrował biskup Motiejus
Valančius. We wsi Laukminiszkiai (Laukminiškiai) można odwiedzić dom rodziców aktorki
Unė Babickaitė. W 1999 r. obok domu został odsłonięty stworzony przez architekta Ž.
Simonaitisa kamień pamiątkowy w cześć kolportera książek K. Gabriūnasa. OKOLICE
ALOJZOWA (ALIZAVA): • Muzeum rodziny Glemža. W 1998 r. w domu kultury w Alojzowie (Alizava) powstało muzeum. Znajduje się w nim świetlica rodziny Glemža. Można tu obejrzeć eksponaty gospodarczo-etnograficzne z końca XIX w.- początku XX w., zapoznać się z historią rodziny Glemža. WYŻYWIENIE•
Kawiarnia „Janta“ NOCLEGI
GOSPODARSTWA
TURYSTYCZNE MUZEA |